اقتصاد خانواده و سرمایه گذاری در گذر زمان

ابتدا باید پرسید چرا سرمایه گذاری می کنیم؟
برخی فکر می کنند سرمایه گذاری باید زمانی صورت پذیرد که ارزش نقدینگی یا پول در دسترس، تحت تاثیر عواملی مانند تورم، ارزش زمانی پول، شوکهای آنی، بحرانهای ادامه دار، رکود عمیق و.... دستخوش تغییراتی گردد.
این افراد سرمایه گذاری می کنند تا بتوانند در مقابل این تغییرات کمترین آسیب را متحمل شوند.
ولی کسانی که هوش اقتصادی بالاتری دارند، در هر شرایط اقدام به سرمایه گذاری می نمایند تا حداقل به دو خواسته دیگر نیز دست یابند:
اول اینکه در هر شرایطی توان مالی و اقتصادی خود را افزایش دهند
دوم با سرمایه گذاری در حوزه ای خارج از تخصص و حرفه خود، تعادلی بیشتر در سبد دارایی های خود و خانواده خود ایجاد کنند

برای سرمایه گذاری از دیدگاه من، دو عامل بسیار مهم و تاثیرگذارند: سن شخص سرمایه گذار و شرایط محیط زندگی اش

عوامل محیطی تاثیر عمیقی بر نگرش فرد، میزان اطمینان به بازارهای مختلف و جایگزین ها پول نقد دارند. برای مثال یک فرد آلمانی به مراتب کمتر به خریدن خانه ی دومی برای خود فکر می کند تا یک ایرانی. در ایران خانه یک مدل و روش سرمایه گذاری مطمئن محسوب می گردد. ویا نگاه داشتن پول نقد در سنگاپور با ونزوئلا قطعا یک ریسک یکسان ندارند.

سرمایه گذاری یک عمل در پاسخ به نیاز امنیت و آینده نگری است
در ایران معمولا راه های سرمایه گذاری شامل موارد زیر می شوند:
زمین و مستغلات، آپارتمان و خانه، طلا و مسکوکات، ارز (عمدتا دلار)، سپرده بانکی، بورس، صندوق های سرمایه گذاری و 
 اوراق مشارکت دولتی
در مقیاس های کوچکتری کلکسیون های هنری، عتیقه جات، اتوموبیل، ماشین آلات و حتی گاهی خط تلفن با شماره های خاص و مواردی از این دست نیز، گاهی به عنوان گزینه های سرمایه گذاری مورد استفاده قرار می گیرند.

تاثیر سن و سال در سرمایه گذاری و رویکرد فرد در احساس نیاز به پس انداز
انسان موجودی مال اندوز و تملک طلب است. از ابتدای کودکی تا آخرین لحظه حیات. ولی از دهه ی سوم عمر خود (بیست سالگی به بعد) به شکلی جدی وارد تفکر سرمایه گذاری و لزوم آن می شود.
هر چه جوان تر هستیم، ریسک پذیری بالاتری نیز داریم. جاه طلبی و ریسک پذیری بالا همزمان می توانند منجر به رفتارهای پرمخاطره اقتصادی گردند. در عین حال هم می توانند منجر به رشدهای تصاعدی گردند.
به هر شکل در این دوره ده ساله، تقریبا همه حداقل تجربه یکبار سرمایه گذاری در تخصص و مهارت خود و یا دیگرانی که به آن اعتقاد دارند را تجربه می کنند. و دور از ذهن نیست که تقریبا 99 درصد این تجربه ها شکست می خورد!

در دهه بعدی افراد معمولا به تخصص خود اعتماد بیشتری نموده و سعی می کنند روی توانایی های خود سرمایه گذاری نمیاند. در این دوره شرکت های جدی تری شکل می گیرند و احتمال موفقیت آنها بیشتر می شود.

دهه پنجم معمولا زمانیست که مردم به فکر سرمایه گذاری در جایی بیرون حیطه کار و تخصص خود می افتند. البته برای همه اینگونه نیست. همواره افرادی هستند که دوراندیش بوده و به گونه ای آینده را در حال خود لحاظ نموده اند. نکته ای که در مورد این رده سنی هست، پایین آمدن ریسک پذیری و مخاطره طلبیست که متاسفانه برای سرمایه گذاری یک آفت محسوب می شود.

دهه ششم دیگر افراد بیشتر از همیشه به بازنشستگی فکر می کنند. در این دوره قطعا ریسک پذیری به حداقل رسیده و شخص به دنبال مطمئن ترین راه های سرمایه گذاری است.

چگونه سرمایه گذاری کنیم؟
چطوره تخم مرغ هایمان را در یک سبد نگذاریم؟! شک نکنید بهترین کار همین است. حتی اگر شما مالک یک کمپانی بزرگ و عظیم با سود مالی خیلی خوب باشید، بهتر است سرمایه تان را با تنوع موضوعی، کم ریسک تر نمایید (اگر علاقه داشتید عبارت Hedge Funding را جستجو و مطالعه نمایید)

چه عواملی در انتخاب گزینه های سرمایه گذاری مهم هستند؟
نقد شوندگی (Liquidity)
نقد شوندگی یک ضریب و متغیر بسیار مهم در سرمایه گذاریست که بخصوص در کشورهایی که ثبات سیاسی و اقتصادی کمتری
سرمایه گذاری و اقتصاد خانواده
دارند بسیار مهم تر است. از نام آن مشخص است بیانگر این واقعیت است که یک دارایی را چگونه می توان در یک بازار فروخت و به پول نقد تبدیل کرد.
یعنی چقدر سرمایه شما قدرت نقد شدن دارد و چقدر سریع می توان نقد شود. بسیار واضح است که پول نقد، سپرده بانکی، طلا و ارز نقدشوندگی بالا و ملک و آپارتمان و آثار هنری نقد شوندگی پایینی دارند.

ریسک سرمایه گذاری
ریسک سرمایه گذاری همواره یکی از دغدغه های سرمایه گذاران است. بر اساس ماهیت ترسو بودن سرمایه و ریسک گریز بودن سرمایه گذاران، سرمایه مایل به مواجهه با ریسک نیست. ولی آیا نباید ریسک کرد؟
ریسک نکردن بی تردید دلیل عمده فرصت سوزی ها و عدم پیشرفت و توسعه است. در شرایط بحرانی و دشوار سرمایه گذاری های کم ریسک یا بدون ریسک (مثلا مانند سپرده بانکی) توصیه می شود، ولی هر میزان که ثبات بیشتری احساس شود، معمولا ریسک های معقول منجر به توسعه و افزایش ثروت با نرخ بالاتری از سرمایه گذاری های کم ریسک و بدون ریسک می شوند.
توجه کنید ریسک با مخاطره تفاوت بزرگی دارد که مورد بحث ما نیست.

قابلیت مدیریت سرمایه
مثال خیلی ساده برای فهم این مساله: آپارتمانی که به صورت شراکتی می خرید از یک زمین شراکتی کمتر قابل مدیریت است، و یک حساب بانکی مشترک از هر دو قابل مدیریت تر است. اوراق قرضه از اوراق بهادار بورسی کمتر قابل مدیریتند و الخ

رابطه بین روحیات فرد و برنامه سرمایه گذاری
هیچ یک نسخه ای برای همه افراد کارآمد و مفید نیست. ممکن است یک برنامه سرمایه گذاری برای کسی بسیار پرمخاطره و تشویش زا باشد در حالیکه برای دیگری کسل کننده و غیر لذت بخش. این به دلیل باورها، ارزش ها و روحیات متفاوت در آدمهاست. برخی اعتقادات مذهبی، اشکالی از سرمایه گذاری را ناپسند می دانند و برخی اخلاقیات انسانی نیز به همچنین. مانند بانکداری مشکوک به ربا یا فعالیت تجاری در حوزه حیوانات و یا محیط زیست و ...

نرخ بازدهی
اما سوال اصلی این است: سود سرمایه گذاری من چقدر است؟ بعد از هر دوره زمانی مشخص، چه مقدار مشخصی به ثروت من اضافه می گردد؟


پیشنهاد سرمایه گذاری:
سرمایه خود را تقسیم نمایید و سعی کنید آنرا متعادل نگاه دارید.
برای مثال، از کل سرمایه خود:
حدود نیمی را در اختیار خانه ای که می خواهید زندگی کنید قرار دهید
10 درصد سرمایه گذاری در املاک
10 درصد به صورت وجه نقد در سپرده بانکی سودده
10 درصد به صورت طلا و ارز و اتوموبیل
5 درصد وجه نقد در گردش
15 درصد به صورت سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک یا صندوق های درآمد ثابت

چگونه به این اعداد رسیده ام؟ به سادگی، در طی زمانی حدود 5 سال از عمرم، به مرور احساس کرده ام این بخش بندی به زندگی مالی ام ثبات و آرامش می بخشد. کما اینکه در طی مدت نیز دستخوش تغییراتی شده و اکنون این نسخه، مقصدی برای رسیدن در دو سال آینده است. حرکت از یک برنامه سرمایه گذاری به برنامه ای دیگر نباید چکشی و ناگهانی باشد. تغییرات ضمن اینکه ضامن حفظ تعادل هستند، باید رعایت آن را نیز بکنند.


Comments