رشد اقتصادی اغلب قدرت های اقتصادی دنیا در سال 2012 و حتی در ادامه در سال آینده به نظر می رسد که دچار تزلزل های جدی و مخاطراتی است که کمتر کسی می تواند نسبت به اقتصاد جهان در یکی دو سال آینده ابراز امیدواری و خوش بینی نماید. ایران هم در سال ها اخیر دچار کاهش شدید رشد اقتصادی و به خصوص کاهش نرخ برابری ریال در برابر ارزهای جهانی بوده است. به نظر شما دشمن اصلی اقتصاد ما کیست؟ یا چیست!
تورم
بی تردید بزرگترین دشمن اقتصاد ما تورم است. البته تورم که از مریخ نمی آید! سیاست های پولی و مالی دوست باعث افزایش یا کاهش تورم می گردد. سیاست حذف و کم نمودن سوبسید به کالاهای اساسی مانند سوخت و آرد و غیره به خودی خود الزامی و عالی بودند، ولی پرداخت درآمد ناشی از این حذف به مردم و به صورت بی هدف از موثرترین عوامل افزایش تورم بود.
معتقدم اثر تخریبی این کار، از بسیاری از تحریم ها (که بعضا بیش از 30 سال است وجود دارند) بیشتر بوده است.
نرخ پایین دلار!
بله! دلار ارزان بود! بدون دلیل منطقی... دلار سوبسید می گرفت و این یارانه می رفت به جیب هتل داران آنتالیا و بانکوک، دانشگاه های مالزی، تولید کننده کالای بنجل چینی و شریک های وطنی اماراتی! در طول 3 سال گذشته مطالب زیادی با این مضمون نوشتم و ارزش واقعی دلار رو بین 2500 الی 3000 تومان تخمین می زدم. دلار ارزان آتشی به پا کرد در طی سال ها گذشته که صاحبان صنایع ذکر شده را گرم می کرد و دودش می رفت به چشم تولید کننده و صادر کننده ایرانی. گردشگری و صنایع دستی ایران هیچ مزیت رقابتی در قیمت ها نداشت، نساجی ما در رقابت با کالای قاچاق و غیر قاچاق ترک و چین زمین گیر شد و میلیاردها پول به چیب اماراتی ها سرازیر شد.
دلار گران یک تهدید برای معیشت روزمره مردم است، که می تواند در طی مدت کوتاهی (یکسال) با تدبیر نهادهای حمایتی و نظارتی از صنایع داخلی تبدیل به فرصتی برای رشد اقتصادی و بالندگی صادرات و تولید شود. البته باید اراده ای برای چنین تدبیری باشد...
جمعیت، رفاه و بیکاری
افزایش جمعیت در حالیکه قیمت اغلب مواد مصرفی بسیار گران است و دولت راه حل موثری برای حل مشکل بیکاری پیش نگرفته است، می تواند مانند بمب ساعتی باشد. افزایش جمعیت موجب کاهش سرانه درآمد ملی می شود. رفاه اجتماعی نیز از مسائلی است که خیلی سریع در اثر رشد جمعیت با مخاطره مواجه می شود. بیمارستان ها، مراکز آموزشی و رفاهی و سایر نهادهای خدماتی کشور باید ظرفیت بالاتری در مقایسه با سال های قبل داشته باشند.
در نهایت افزایش جمعیت به کاهش رفاه اجتماعی و افزایش تورم و کاهش رشد اقتصادی منجر می گردد. حتی در کشورهای تولید محوری مانند چین و هند نیز سعی در کنترل جمعیت است. و یا در کشورهایی که رفاه مطلوب و در بالاترین حدود خود است مانند کشورهای اسکاندیناوی و اروپایی.
راه چاره
آقای ریس جمهور فعلی و آقای رییس جمهور بعدی! شما در زمانی ریاست می فرمایید که دلار گران شده است! این فرصت را غنیمت بشمارید و چند کار بکنید:
تورم
بی تردید بزرگترین دشمن اقتصاد ما تورم است. البته تورم که از مریخ نمی آید! سیاست های پولی و مالی دوست باعث افزایش یا کاهش تورم می گردد. سیاست حذف و کم نمودن سوبسید به کالاهای اساسی مانند سوخت و آرد و غیره به خودی خود الزامی و عالی بودند، ولی پرداخت درآمد ناشی از این حذف به مردم و به صورت بی هدف از موثرترین عوامل افزایش تورم بود.
معتقدم اثر تخریبی این کار، از بسیاری از تحریم ها (که بعضا بیش از 30 سال است وجود دارند) بیشتر بوده است.
نرخ پایین دلار!
بله! دلار ارزان بود! بدون دلیل منطقی... دلار سوبسید می گرفت و این یارانه می رفت به جیب هتل داران آنتالیا و بانکوک، دانشگاه های مالزی، تولید کننده کالای بنجل چینی و شریک های وطنی اماراتی! در طول 3 سال گذشته مطالب زیادی با این مضمون نوشتم و ارزش واقعی دلار رو بین 2500 الی 3000 تومان تخمین می زدم. دلار ارزان آتشی به پا کرد در طی سال ها گذشته که صاحبان صنایع ذکر شده را گرم می کرد و دودش می رفت به چشم تولید کننده و صادر کننده ایرانی. گردشگری و صنایع دستی ایران هیچ مزیت رقابتی در قیمت ها نداشت، نساجی ما در رقابت با کالای قاچاق و غیر قاچاق ترک و چین زمین گیر شد و میلیاردها پول به چیب اماراتی ها سرازیر شد.
دلار گران یک تهدید برای معیشت روزمره مردم است، که می تواند در طی مدت کوتاهی (یکسال) با تدبیر نهادهای حمایتی و نظارتی از صنایع داخلی تبدیل به فرصتی برای رشد اقتصادی و بالندگی صادرات و تولید شود. البته باید اراده ای برای چنین تدبیری باشد...
جمعیت، رفاه و بیکاری
افزایش جمعیت در حالیکه قیمت اغلب مواد مصرفی بسیار گران است و دولت راه حل موثری برای حل مشکل بیکاری پیش نگرفته است، می تواند مانند بمب ساعتی باشد. افزایش جمعیت موجب کاهش سرانه درآمد ملی می شود. رفاه اجتماعی نیز از مسائلی است که خیلی سریع در اثر رشد جمعیت با مخاطره مواجه می شود. بیمارستان ها، مراکز آموزشی و رفاهی و سایر نهادهای خدماتی کشور باید ظرفیت بالاتری در مقایسه با سال های قبل داشته باشند.
در نهایت افزایش جمعیت به کاهش رفاه اجتماعی و افزایش تورم و کاهش رشد اقتصادی منجر می گردد. حتی در کشورهای تولید محوری مانند چین و هند نیز سعی در کنترل جمعیت است. و یا در کشورهایی که رفاه مطلوب و در بالاترین حدود خود است مانند کشورهای اسکاندیناوی و اروپایی.
راه چاره
آقای ریس جمهور فعلی و آقای رییس جمهور بعدی! شما در زمانی ریاست می فرمایید که دلار گران شده است! این فرصت را غنیمت بشمارید و چند کار بکنید:
- اکنون بهترین فرصت برای ترغیب سرمایه گذار خارجی برای ورود به بازارهای سرمایه و تولید ایران است. با دلار 3500 تومانی ایران به رقیبی جدی برای سرمایه گذاری شرکت های تولیدی بین المللی برای کشورهای دیگر منطقه تبدیل می گردد. البته به شرط اینکه سرمایه گذار احساس امنیت سیاسی نیز بکند!
- صادرات غیر نفتی برگ برنده ای می توانست باشد برای شما در این روزگار سختی که به آن در گذشته بها ندادید. اکنون می توانید با سمت و سو دادن به یارانه ها، رونقی به تولید و صادرات غیر نفتی بدهید.
- به جای سرازیر کردن یارانه ها به جیب مردم، برای فرزندان آنها کار و اشتغال و امنیت اقتصادی ایجاد نمایید. بیکاری هم مخارج بیشتری دارد هم مخاطراتی نظیر بزه و جرم و اعتیاد و غیره
- گردشگری کلیدی شد برای کشورهای امارات، ترکیه و تایلند برای درآمد بی منت و لایتناهی. سهم ما از توریسم بین المللی جز عده ای زائر افغانی و پاکستانی بی پول چه بوده است؟
ده ها راه چاره دیگر برای برون رفت از این شرایط سخت اقتصادی هست. مانند توجه به بخش کشاورزی، صادرات تخصصی و حرفه و خدمات و ... همه آنها در نهایت نیاز به ثبات امنیتی و سیاسی و اجتماعی ما دارند که پول های دیگران به جیب مردم ما لبخند بزنند! بسیار گفته اند و شنیده ایم که ایران کشوری با پتانسیل های بی پایان اقتصادی است... امید به بهروزی ایران و ایرانی
Comments
Post a Comment