حریم شخصی و محافظت از اطلاعات خصوصی

مطلب زیر را 4 سال پیش هنگامی که دبیر سرویس فنآوری اطلاعات و ارتباطات روزنامه اعتماد ملی بودم نوشته بودم. با توجه به اینکه سایت روزنامه مدتی است که آرشیو آنلاین ندارد و این مطلب تاریخ مصرف نیز ندارد در اینجا بازنشرش می دهم. توضیح اینکه در زمان نگارش این مطلب من دبیر کارگروه "حریم شخصی و حفظ اطلاعات خصوصی" در کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین الملل به ریاست آقای دکتر بهکیش و همکاری آقای دکتر عبدالهی بودم:

ماهيت اينترنت به صورتي با تعامل ارتباطات شخصي و تجاري و حقوقي درآميخته است كه تقريبا تعريف اينترنت را متاثر ساخته است. اگر از من بپرسيد اينترنت چيست، ساده ترين و كوتاه ترين پاسخي كه به ذهنم مي رسد چيزي شبيه به "تعداد زيادي كامپيوتر در سراسر دنيا كه به يكديگر وصل هستند" خواهد بود.
      
    اين مانند اين خواهد بود كه بگويم شهر مجموعه اي از خانه هاي كنار هم است كه با خيابان هايي به هم راه پيدا مي كنند. پس كامپيوترهاي من و شما هم جزئي از اينترنت خواهد بود. حال آيا دارايي هاي شما به عنوان يك شهروند در منازلتان و كيف شخصي تان براي شما مهم است؟ اگر پاسختان مثبت است، پس شما نسبت به اهميت حريم شخصي (Privacy) و حفاظت از اطلاعات شخصي (Protection of Personal Data) توجيه هستيد و مطلب زير حتما برايتان جالب خواهد بود. قبل از اينكه ادامه را بخوانيد به اين نكته توجه بفرماييد كه در اين نوشته از ديد بنگاه هاي تجاري و صاحبان كسب و كار به مساله حريم شخصي مي پردازيم نه ديدگاه و تعريف اجتماعي آن.
   
   
    تعريف
   
   
    حريم خصوصي توانايي يك شخص و يا گروه در حفاظت از اطلاعات محرمانه خود براي جلوگيري از دسترسي ديگران به جز افرادي كه مورد نظر آنها است، تعريف شده است. گاهي اوقات اين امر به معني ناشناس بودن افراد است درحالي كه در اغلب موارد افرادي شناخته شده اند كه مي خواهند اطلاعات خاص و بسيار شخصي شان ناشناس بماند. مانند كسي كه در يك انجمن نام واقعي خود را اعلام مي كند ولي نمي خواهد تمام اطلاعاتي كه به هنگام ثبت نام وارد كرده است مانند ايميل و تلفن به بازديدكنندگان سايت نمايش داده بشود.
   
   
    در دنياي واقعي مشابه آن اين است كه شما به پارك براي قدم زدن و شايد گپ زدن برويد ولي شماره حساب بانكي خود را بر روي يك پلاكارد درج نمي كنيد و بالاي سر بگيريد!
   
   
    چرا بايد در ارائه خدمات تحت وب به حريم خصوصي و حفظ اطلاعات شخصي كاربرانمان اهميت دهيم؟ حريم خصوصي از حقوق اوليه و بنيادي اعضاي يك جامعه است. درعين حال، از خاطر نبردن مفهوم حريم خصوصي بسيار اهميت دارد: حريم خصوصي در زماني كه كاربران از خدمات ما بهره مي برند، به آنها مربوط مي شود.
   
   
    شما به عنوان يك بنگاه تجاري نيازمند جلب اعتماد مشتريان خود هستيد. چطور ممكن است كاربران به كسي كه اسرار آنها را فاش مي كند، اعتماد كنند؟ اگر از آن دسته سايت هايي داريد كه به هنگام ثبت نام كاربرانتان حجم زيادي از اطلاعات شخصي او را طلب مي نماييد، بد نيست بدانيد كاربران با هر سوال جديدي كه مواجه مي شوند سوالي در ذهنشان قوت و رنگ مي گيرد: آيا مي توانم به آنها اعتماد كنم؟ و شما بايد بتوانيد كاربران را متقاعد سازيد كه اطلاعاتشان پيش شما محفوظ مي ماند.
   
   
    البته هميشه هم اينگونه نيست كه صرفا بخاطر اعتماد كاربران تان نگران اطلاعاتشان باشيد. با قوانين بين المللي امروزي در صورتيكه كاربري از شما به علت فاش شدن اطلاعات شخصيش شكايت كند، حتي اگر اين اطلاعات رنگ چشم و قد او باشد، مطمئن باشيد برايتان دردسرساز خواهد شد! حداقل اتفاقي كه براي سايت شما ممكن است بيافتد با فرض اينكه در ايران باشيد، مسدود شدن دامنه و سرورتان است، هرچند ممكن است در صورتيكه حساب تجاري بين ا لمللي داشته باشيد، منجر به جريمه هاي سنگين مالي هم برايتان بشود. پس بايد اين مساله را جدي بگيريد!
   
   
    نكته آخر اينكه مشتريان شما و رقباي تجاري تان افرادي از يك جامعه محدود هستند. يعني ممكن است مشتري امروز شما، مشتري ديروز رقيبتان باشد و بالعكس. در اينجا اخلاق تجاري متقابل حكم مي كند به اطلاعاتي كه احتمالا از مشتريان قبلي خود داريد، احترام بگذاريد.
   
   
    اتاق بازرگاني بين المللي و مساله حريم شخصي
   
   
    كارگروهي در اتاق بازرگاني بين المللي، سازمان كسب و كار جهاني (International Chamber of Commerce - World Business Organization) در زمينه حريم خصوصي و حفظ اطلاعات شخصي فعاليت دارد كه اثر بسترهاي رگولاتوري را در حوزه حريم خصوصي و حفظ اطلاعات شخصي را تحليل و استاندارد هاي كسب و كار را در اين موضوعات ارائه مي كند. اين كارگروه جزئياتي را براي بررسي اتحاديه اروپايي در دستورالعمل حفظ كلي اطلاعات در سال 1995 فراهم آورد و تاكنون تهيه سياست نا مه حفاظت اطلاعات شخصي كاربران اينترنتي را در دست داشته است.
   
   
    اين كارگروه كه زير نظر كميسيون (EBITT) كسب و كار الكترونيك، فناوري اطلاعات و ارتباطات كار مي كند، بر اجلاس جهاني جوامع اطلاعاتي - WSIS كه هردو سال يكبار برگزار مي شود - نظارت دارد. اين اجلاس آخرين بار در سال 2005 و در تونس و پيش از آن در سال 2003 در ژنو-سوئيس برگزار گرديد. از ديگر پروژه هاي اين كميسيون مي توان به كارگروه فرايندهاي مالي در محيط وب، كارگروه نظارت بر راهبرد اينترنت (WGIG) و طرح عملي جهاني براي كسب و كار الكترونيكي اشاره كرد.
   
   
    چگونه EBITT ورودي هاي اين كارگروه را مديريت مي كند؟
   
   
    كميسيون EBITT و تمام كارگروه هاي زير مجموعه اش در تمام كشورهاي عضو سازمان كسب و كار جهاني (WBO) نمايندگاني دارند كه بنگاه هاي تجاري مطرح در حوزه خود در آن كشور و منطقه هستند. اين اعضا مسائل و مشكلات مربوط به حوزه خود را جمع آوري كرده و در جلساتي مطرح مي كنند. نتيجه اين جلسات و راهكارهاي منتجه منجر به استخراج اصل صورت مساله مي گردد. اين صورت مساله به سازمان ICC و دبيرخانه مركزي كارگروه ارسال مي شود. در صورتي كه تشخيص داده شود مساله مطروحه شكلي بين المللي دارد، در نخستين نشست جهاني كميسيون  (WSIS) مطرح و تصميم گيري مي شود. تمام اعضاي كميسيون بين المللي براي اجلاس هاي دو ساله دعوت مي شوند و بعد از نهايي شدن مساله، راه حل و استانداردهاي توليد شده به صورت گزارش اجلاس براي تمام كشورهاي عضو ارسال مي گردد. اتاق بازرگاني بين المللي شبكه و مهارت هاي خود را در اختيار تلاش هاي كليدي جهاني قرار مي دهد تا به كشورهاي درحال توسعه كمك كند امكانات و زيرساخت هاي ارتباطات، فن آوري اطلاعات و كسب و كار الكترونيك خود را ايجاد و توسعه داده و از سرمايه گذاري و كارآفريني حمايت نمايند و بدين وسيله با شكاف الكترونيكي مبارزه مي نمايد.
   
روزنامه اعتماد ملي، شماره 144 به تاريخ 8/5/85، صفحه 7 (فاوا)

Comments