فکر کردم مروری کنم به تصوراتم از وضعیت اقتصادی ایران در سال 95 و نگاهی کنم به سال 96:
پیش بینی می کردم دلار در کانال 3600 الی 3700 تومن بسته میشه، که حدود 3770 تومان بسته شد. جهش دو ماه پیش به نظر من توسط خود بازار تخلیه شد و دلیل تکنیکال نداشت.
قیمت مسکن فکر می کردم حداکثر به اندازه تورم رشد بکنه، که در مواردی همینطور شد و در مواردی حتی رشد منفی هم بود. بحثی هم در باب عدم موفقیت طرح های فعلی دولت جهت بازگرداندن رونق به بازار مسکن با وام های زوجین داشتم که تصور می کنم الان بعد از یکسال خالی از لطف نباشه مطالعه دوباره اش.
ادامه روند فعلی هم برای بازار مسکن و هم برای اقتصاد بسیار خطرناکه. به دلیل رکود فعلی موجود در بازار، قیمت ها اصلا واقعی نیستند.نرخ بهره انتظار می رفت با شیب ملایمی پایین بیاد که همینطور هم شد. این وسط اوضاع بانک ها هم خیلی وخیم شده و نقدینگی به شدت افزایش پیدا کرده است.
سال 96 چطور خواهد بود؟
به عقیده من سه ماه اول زیر سایه انتخابات خبری نخواهد بود (خیلی کالری سوزوندم اینو بگم!) ولی:
اگر تیم روحانی برنده بشود:
باید سیاست های انقباضی کنار گذاشته بشود. به همین دلیل:
دلار نوسان شدیدی خواهد داشت. بعد از تابستان قطعا کانال های 200 تومانی فعلی به کانال هایی در حدود 500 تومان خواهند شد و قیمت دلار ممکنه تا 4800 تومان هم بالا بره. ممکنه مرز روانی 5000 تومان رو هم تا پایان سال لمس کنه و کمی پایین تر بسته شود. ایده ارز تک نرخی را به نظر من فراموش کنید در سال 96. البته صحبتش باز هم مطرح خواهد شد ولی تا زمستان، بعید می دانم اتفاقی در این زمینه بیافتد، فراموش هم نمی کنم که یکی از لازمه های رونق صادرات و تولید همین تک نرخی شدن قیمت ارز است.
قیمت مسکن افزایش پیدا می کند. حدود 20 الی 30 درصد، ولی ساخت و ساز رونق پیدا نمی کند. در اواخر سال آینده با شروع خرید مردم مواجهیم و سال آینده اش دو احتمال پیش میاد. بسته به اینکه تخلیه فنر قیمتی کامل انجام شده باشد یا نه، یا درخواست های جواز افزایش پیدا می کند و روند رشد ضعیف می شود، یا یک رکود کوتاه مدت دیگه خواهیم داشت و دوباره قیمت ها ضربه ای افزایش پیدا می کند.
نرخ بهره در سال آینده قطعا کاهش خواهد داشت، ولی من فکر می کنم این تقاضای بازار نیست و بازار غیررسمی کماکان بهره های کلانی به سرمایه نقدی مردم خواهند داد. سال گذشته تحلیلی در باره رابطه سه گانه ی نرخ تورم، نرخ بهره و رونق اقتصادی داشتم که شاید اکنون بعد از گذشت ماهها، خواندنش خالی از لطف نباشد.
اگر تیم روحانی رای نیاورد و اصولگرایان دوباره دولت را در دست بگیرند:
قیمت ارز ابتدا جهش شدیدی خواهد داشت. بورس دچار نوسانات رو به پایین شدیدی خواهد شد.
احتمالا شرایط سیاسی خارجی برای ایران سخت تر می شود و رکود اقتصاد ادامه پیدا می کند.
قیمت مسکن در یک دوره کوتاه مدت بالا رفته و دوباره معاملات راکد خواهند شد.
چون اینبار برخلاف دوره احمدی نژاد ، نفت ارزان است (قیمت بالا 60 دلار محتمل نیست به نظر من) ریخت و پاشهای دولتی مانند آن دوره متصور نیست (این دفعه واقعا دولت رجایی رو تجربه خواهیم کرد! پس بهتر است برخی دوستان که آرزوی روی کار آمدن بقایی و غیره را به امید تکرار تجربه های شیرین دوره احمدی نژاد دارند، خیلی هم امیدوار نباشند)
نرخ بهره آزاد گذاشته می شود و بانکها آینده ی سال 97-98 شان بسیار مبهم خواهد شد.
و مجددا مانند چند ماه گذشته عرض می کنم، یکی از یکتاترین راه حل های خروج از رکود اقتصادی و اشتغال جوانان، توجه به کسب و کارهای چالاک و استارت آپ ها هستند.
پیش بینی می کردم دلار در کانال 3600 الی 3700 تومن بسته میشه، که حدود 3770 تومان بسته شد. جهش دو ماه پیش به نظر من توسط خود بازار تخلیه شد و دلیل تکنیکال نداشت.
قیمت مسکن فکر می کردم حداکثر به اندازه تورم رشد بکنه، که در مواردی همینطور شد و در مواردی حتی رشد منفی هم بود. بحثی هم در باب عدم موفقیت طرح های فعلی دولت جهت بازگرداندن رونق به بازار مسکن با وام های زوجین داشتم که تصور می کنم الان بعد از یکسال خالی از لطف نباشه مطالعه دوباره اش.
 |
| سال 96 بسیار زیر سایه تصمیمات سیاسی مردم خواهد بود |
سال 96 چطور خواهد بود؟
به عقیده من سه ماه اول زیر سایه انتخابات خبری نخواهد بود (خیلی کالری سوزوندم اینو بگم!) ولی:
اگر تیم روحانی برنده بشود:
باید سیاست های انقباضی کنار گذاشته بشود. به همین دلیل:
دلار نوسان شدیدی خواهد داشت. بعد از تابستان قطعا کانال های 200 تومانی فعلی به کانال هایی در حدود 500 تومان خواهند شد و قیمت دلار ممکنه تا 4800 تومان هم بالا بره. ممکنه مرز روانی 5000 تومان رو هم تا پایان سال لمس کنه و کمی پایین تر بسته شود. ایده ارز تک نرخی را به نظر من فراموش کنید در سال 96. البته صحبتش باز هم مطرح خواهد شد ولی تا زمستان، بعید می دانم اتفاقی در این زمینه بیافتد، فراموش هم نمی کنم که یکی از لازمه های رونق صادرات و تولید همین تک نرخی شدن قیمت ارز است.
 |
| ارز تک نرخی در سال 96 را فراموش کنید! |
قیمت مسکن افزایش پیدا می کند. حدود 20 الی 30 درصد، ولی ساخت و ساز رونق پیدا نمی کند. در اواخر سال آینده با شروع خرید مردم مواجهیم و سال آینده اش دو احتمال پیش میاد. بسته به اینکه تخلیه فنر قیمتی کامل انجام شده باشد یا نه، یا درخواست های جواز افزایش پیدا می کند و روند رشد ضعیف می شود، یا یک رکود کوتاه مدت دیگه خواهیم داشت و دوباره قیمت ها ضربه ای افزایش پیدا می کند.
نرخ بهره در سال آینده قطعا کاهش خواهد داشت، ولی من فکر می کنم این تقاضای بازار نیست و بازار غیررسمی کماکان بهره های کلانی به سرمایه نقدی مردم خواهند داد. سال گذشته تحلیلی در باره رابطه سه گانه ی نرخ تورم، نرخ بهره و رونق اقتصادی داشتم که شاید اکنون بعد از گذشت ماهها، خواندنش خالی از لطف نباشد.
اگر تیم روحانی رای نیاورد و اصولگرایان دوباره دولت را در دست بگیرند:
قیمت ارز ابتدا جهش شدیدی خواهد داشت. بورس دچار نوسانات رو به پایین شدیدی خواهد شد.
احتمالا شرایط سیاسی خارجی برای ایران سخت تر می شود و رکود اقتصاد ادامه پیدا می کند.
قیمت مسکن در یک دوره کوتاه مدت بالا رفته و دوباره معاملات راکد خواهند شد.
چون اینبار برخلاف دوره احمدی نژاد ، نفت ارزان است (قیمت بالا 60 دلار محتمل نیست به نظر من) ریخت و پاشهای دولتی مانند آن دوره متصور نیست (این دفعه واقعا دولت رجایی رو تجربه خواهیم کرد! پس بهتر است برخی دوستان که آرزوی روی کار آمدن بقایی و غیره را به امید تکرار تجربه های شیرین دوره احمدی نژاد دارند، خیلی هم امیدوار نباشند)
نرخ بهره آزاد گذاشته می شود و بانکها آینده ی سال 97-98 شان بسیار مبهم خواهد شد.
و مجددا مانند چند ماه گذشته عرض می کنم، یکی از یکتاترین راه حل های خروج از رکود اقتصادی و اشتغال جوانان، توجه به کسب و کارهای چالاک و استارت آپ ها هستند.
Comments
Post a Comment