در ایران متاسفانه ما خلا بزرگی در بستر فرهنگی ورود به دانشگاه داریم. منظورم اینه که وقتی دانش آموزان به مقطع ورود به دانشگاه و اتمام دیپلم نزدیک می شوند، مسیر صحیحی برای انتخاب رشته و گرایش دانشگاهی آنها در اختیارشون قرار نمی گیره. نتیجه اینکه در کشورهای اروپایی شما می بینید باهوش ترین ها و نخبه ترین دانش آموزان به سراغ رشته هایی مانند مدیریت و علوم اجتماعی و حقوق می روند، در حالیکه در ایران اغلب این رشته ها در رده های دوم و سوم قرار داره و اصولا همه دوست دارند بچه هایشان دکتر و مهندس بشوند!
بازاریابی و بازارسازی جزو گرایش های مدیریت بازرگانی هست که به نظر من به همین علت در ایران بسیار مهجور مانده است. فضای دانشگاهی این رشته ها را خودم تجربه کردم و متاسفانه متاثر از همین طرز فکر و فرهنگ، به فضایی ضعیف از لحاظ بار علمی و باور اثرگذاری بر بازار و جامعه شده است.
در حالیکه این رشته در میان پردرآمدترین گزینه های پیش روی یک فرد باهوش و خلاق در کشورهای پیشرفته است. امیدوارم پدر و مادرهای آینده، دبیران و مشاورین تحصیلی، به جای اینکه از بر و طبق عادت بگویند "بزن برق، عمران، مکانیک، کامپیوتر...!" اول نگاهی به هوش ذاتی و استعدادهای دانش آموز بیاندازند و با دلسوزی نسبت به آینده شخص و جامعه، پیشنهاداتی خلاقانه تر ارایه کنند.
بازاریابی و بازارسازی جزو گرایش های مدیریت بازرگانی هست که به نظر من به همین علت در ایران بسیار مهجور مانده است. فضای دانشگاهی این رشته ها را خودم تجربه کردم و متاسفانه متاثر از همین طرز فکر و فرهنگ، به فضایی ضعیف از لحاظ بار علمی و باور اثرگذاری بر بازار و جامعه شده است.
در حالیکه این رشته در میان پردرآمدترین گزینه های پیش روی یک فرد باهوش و خلاق در کشورهای پیشرفته است. امیدوارم پدر و مادرهای آینده، دبیران و مشاورین تحصیلی، به جای اینکه از بر و طبق عادت بگویند "بزن برق، عمران، مکانیک، کامپیوتر...!" اول نگاهی به هوش ذاتی و استعدادهای دانش آموز بیاندازند و با دلسوزی نسبت به آینده شخص و جامعه، پیشنهاداتی خلاقانه تر ارایه کنند.
Comments
Post a Comment