داوس نام شهری است در کشور سویس، کنار رودخانه لندواسر، تقریبا در شرقی ترین بخش کشور سویس. ولی این نام حدود 38 سال است با نشستی جهانی و پر اهمیت گره خورده و دیگر معروفیت این شهر به کوه های پر برف و مناظر زیبای دامنه های آلپ آن نیست. مجمع اقتصاد جهانی World Economic Forum یک بنیاد غیر انتفاعی با همایشی سالیانه بر سر مباحث اقتصاد، محیط زیست و سلامت یا بهداشت جهانی است که هر ساله با شرکت نخبگان و افراد تاثیرگذاری جهانی شکل می گیرد. اولین سفیر رسما دعوت شده ایران در این اجلاس آقای خاتمی در دوران ریاست جمهوریشان بودند. ایشان بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری نیز به علت ایده پردازی هایشان در زمینه گفتگوی تمدن ها همه ساله مهمان این اجلاس بوده اند.
اجلاس داوس سیاسی نیست! دروغ گفتم! الان دیگه فوتبال و بدمینتون هم سیاسی هستند چه برسه به همچین اجلاسی. ولی انتظار میره یک اجلاس غیر سیاسی و به دور از تنش های بین دولت ها و قدرت ها باشه. هر چند همین آخرین نشست شاهد تنش های بسیاری نظیر ترک کردن اجلاس از سوی رجب اردوغان در اعتراض به حرف های نتانیاهو (آقای امیررضا در تاریخ ٨٨/١/۶ تذکر دادند که این اعتراض به شیمون پرز بوده. از شما پوزش می خوام و از ایشان سپاسگزارم) بود.
نشست های داوس توسط یک دانشمند و اقتصاد دان سویسی به نام کلاوس شواب راه اندازی شده و به نظر من در کنار اهدافی کلی، شعارگونه و غیر قابل اندازه گیری (مانند "بهتر کردن وضعیت جهانی" یا "کاهش و مبارزه با فقر جهانی")، محل مناسبی برای نشان دادن انعطاف های جهانی در روابط بین الملل شده است. برای مثال وضعیت بد اقتصاد جهانی در سال 2008 و 2009 بحث عمده سران کشورها در اجلاس اخیر در ماه ژانویه بود و همسو کردن برنامه های کشور ها برای نجات سیستم های بانکی از خطر موجود محور بحث ها.
مدیریت اصلی اجلاس بر عهده یک تیم 22 نفره است که شامل افراد بی ربطی(!) مثل رانیا، ملکه کشور اردن، خانم سوزان هاکفیلد ریس دانشگاه MIT آمریکا، تونی بلر نخست وزیر سابق بریتانیا است. در مدعوین هر سال حدود 1200 مدیرعامل شرکت های بزرگ مثل مایکروسافت، دل، کاترپیلار، گوگل، میتال، ویکیپدیا و غیره حضور دارند. یادم رفت بگم خانم انوشه انصاری هم از طرف شرکت مخابراتی که دارند (اسمشو یادم نیست) هر سال در این نشست شرکت می کنند.
اجلاس داوس سیاسی نیست! دروغ گفتم! الان دیگه فوتبال و بدمینتون هم سیاسی هستند چه برسه به همچین اجلاسی. ولی انتظار میره یک اجلاس غیر سیاسی و به دور از تنش های بین دولت ها و قدرت ها باشه. هر چند همین آخرین نشست شاهد تنش های بسیاری نظیر ترک کردن اجلاس از سوی رجب اردوغان در اعتراض به حرف های نتانیاهو (آقای امیررضا در تاریخ ٨٨/١/۶ تذکر دادند که این اعتراض به شیمون پرز بوده. از شما پوزش می خوام و از ایشان سپاسگزارم) بود.
نشست های داوس توسط یک دانشمند و اقتصاد دان سویسی به نام کلاوس شواب راه اندازی شده و به نظر من در کنار اهدافی کلی، شعارگونه و غیر قابل اندازه گیری (مانند "بهتر کردن وضعیت جهانی" یا "کاهش و مبارزه با فقر جهانی")، محل مناسبی برای نشان دادن انعطاف های جهانی در روابط بین الملل شده است. برای مثال وضعیت بد اقتصاد جهانی در سال 2008 و 2009 بحث عمده سران کشورها در اجلاس اخیر در ماه ژانویه بود و همسو کردن برنامه های کشور ها برای نجات سیستم های بانکی از خطر موجود محور بحث ها.
مدیریت اصلی اجلاس بر عهده یک تیم 22 نفره است که شامل افراد بی ربطی(!) مثل رانیا، ملکه کشور اردن، خانم سوزان هاکفیلد ریس دانشگاه MIT آمریکا، تونی بلر نخست وزیر سابق بریتانیا است. در مدعوین هر سال حدود 1200 مدیرعامل شرکت های بزرگ مثل مایکروسافت، دل، کاترپیلار، گوگل، میتال، ویکیپدیا و غیره حضور دارند. یادم رفت بگم خانم انوشه انصاری هم از طرف شرکت مخابراتی که دارند (اسمشو یادم نیست) هر سال در این نشست شرکت می کنند.
Comments
Post a Comment